th
en
ch
ว่านกลิ้งกลางดง
-
ว่านกลิ้งกลางดง
-
-
-
Dioscorea bulbifera L.
-
DIOSCOREACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
-
เป็นไม้เครือ ไม่มีมือสำหรับเกาะเลื้อยไปตามต้นไม้ มีหัวใต้ดิน แตกผลย่อยตามข้อโคนก้านใบ ลักษณะหัวค่อนข้างกลม มีสีน้ำตาลเข้ม ผิวขรุขระ เนื้อข้างในผลสีส้มจาง ๆ
-
-
-
-
-
มีสรรพคุณเด่นทางความเชื่อในเรื่องการอยู่ยงคงกระพัน ฟังแทงไม่เข้า เป็นเครื่องรางของขลังใช้พกพกติดตัว ช่วยคุ้มครองป้องกันให้แคล้วคลาดปลอดภัย นิยมใช้ในแวดวงนักมวย ก่อนนักมวยจะขึ้นชกให้เสกด้วยคาถา "นะโม พุทธายะ" 3 จบ จากนั้นนำหัวว่านกลิ้งกลางดงมาเคี้ยวหรือกินเข้าไปจะมีอาการชาหนึบไปทั้งตัว และมีอาการคันยิบๆ ไปตามผิวหนัง ฤทธิ์ของว่านจะหมดลงก็ต่อเมื่อถ่ายปัสสาวะออก สำหรับแวดวงไก่ชนจะนำว่านกลิ่งกลางดงไปผสมกับอาหารให้ไก่ชนกินก่อนขึ้นสังเวียน มีความเชื่อว่าจะทำให้ไก่หนังเหนียว อึดทน
สำหรับสรรพคุณทางยา ช่วยแก้โรคเรื้อน โรคผิวหนัง กลากเกลื้อน เถาใช้ขับพยาธิ รักษาแผลสดแผลเรื้อรัง
การนำมาใช้: ใช้หัวสดโขลกละเอียด นำไปพอกบริเวณที่เป็นกลากเกลื้อนแผลเรื้อรัง เช้า-เย็นต่อเนื่องกันประมาณ 7-10 วัน หรือนำเถาไปหมกไฟจะให้รสขม ช่วยสมานแผลในกระเพาะ ลดระดับน้ำตาลในเลือด รักษาโรคเบาหวาน
