th
en
ch
กะตังใบ
-
กะตังใบ
-
ขี้หมาเปียก ต้างไก่ คะนางใบ ช้างเขิง ดังหวาย บังบายต้น ตองจ้วม ตองต้อม ไม้ชักป้าน เหม่โดเหมาะ
-
Leea indica (Burm.f.) Merr.
-
VITACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
-
จัดเป็นไม้พุ่มขนาดย่อมหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูงประมาณ 1-3 เมตร แตกกิ่งก้านตั้งแต่โคนต้น ลำต้นค่อนข้างเกลี้ยงหรือปกคลุมด้วยขนสั้น ๆ ต้นฉ่ำน้ำ ตามต้นและตามกิ่งอ่อนมีขนขึ้นปกคลุม
-
ใบเป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ออกเรียงสลับ เกลี้ยงหรือมีขนสั้นขึ้นปกคลุม ใบย่อยมีประมาณ 3-7 ใบ ออกเป็นคู่ตรงข้าม ใบย่อยเป็นรูปรียาว รูปไข่ รูปขอบขนานหรือรูปใบหอกแกมรี ปลายใบแหลมถึงเรียวแหลม โคนใบแหลมเล็กน้อย มน หรือเว้าเล็กน้อย ขอบใบจักเป็นซี่ฟัน
-
ดอกออกเป็นช่อตั้งขึ้น ออกตามซอกใบหรือตรงเรือนยอดของกิ่ง ก้านชูช่อดอกยาว แต่ละช่อดอกมีดอกย่อยจำนวนมาก ดอกย่อยมีขนาดเล็ก มีสีขาวอมเขียว ขาวอมเหลือง หรือสีเขียวอ่อน กลีบดอกมี 5 กลีบ กลีบดอกเชื่อมติดกันที่โคน
-
เมล็ดเป็นรูปไข่
-
ผลเป็นทรงกลม หรือกลมแป้น ด้านบนแบน ผลอ่อนเป็นสีเขียว เมื่อแก่จัดจะเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มจนถึงสีดำ ผิวผลบางมีเนื้อนุ่ม ภายในผลมีเมล็ด ออกผลประมาณเดือนกรกฎาคมถึงเดือนสิงหาคม
-
รากมีรสเย็น เมาเบื่อ เป็นยาเย็น ใช้เป็นยาขับเหงื่อ ระงับความร้อน แก้ไข้ ใช้ต้มเป็นยาแก้ปวดท้อง ท้องเสีย ท้องร่วง แก้บิด แก้ครั่นเนื้อครั่นตัว ใบใช้ตำพอกเป็นยาแก้อาการคันหรือผื่นคันตามผิวหนัง หรือใช้ต้มเป็นยาแก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย
